چون از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 87

1 چون رخت مملکت جم نبود چون لبت معجز خاتم نبود

2 چون رخت ماه فلک هم نبود چون توئی در همه عالم نبود

3 از تو مارا نه سلام و نه پیام آخر ایدوست کم از کم نبود

4 غم من جمله ز دل میخیزد هر که را دل نبود غم نبود

5 سوی صحرا چه روی جان جهان باغ چون روی تو خرم نبود

6 با چنان زلف بنفشه چکنی کو بدان بوی و بدان خم نبود

7 لاله گر رنگ بدان میگیرد تا چو روی تو بود هم نبود

8 گرچه گلرا دهنی خندانست چشمش از رشک تو بی نم نبود