1 ایا صدری که خورشید فلک را به پیش رای تو بر خاک خدست

2 بدست ظلم از عد تو بندست بپیش فتنه از حزم تو سدست

3 سخای تو فزون ازابر و بحرست عطای تو برون از حصر وعدست

4 عجب نبود که بخشی و نبخشی که دریا نیز هم با جزر و مدست

5 ز بخت خود نه از جود تو بینم اگر این التماسم مستردست

6 ز جودت خواستم چیزی محقر که دانستم که آن معنی معدست

7 بجهد من نشد آن هم میسر که نز جدست قسمت ها زجدست

8 معاذالله که کس در خاطر آرد که در طبع تو هرگز منع وردست

9 ولیکن تا همه مردم بدانند که حرمان من اینجا تا چه حدست