در پای گلی شبی نهاده سر از فرخی یزدی رباعی 264

1 در کهن ایران ویران انقلابی تازه باید سخت از این سست‌مردم قتل بی‌اندازه باید

2 تا مگر از زردرویی رخ بتابیم ای رفیقان چهره ما را ز خون سرخ دشمن غازه باید

1 با تو در پرده دلم راز و نیازی دارد کس ندانست که در پرده چه رازی دارد

2 بر سر زلف تو دارد هوس چنگ زدن دست کوتاه من امید درازی دارد

1 آنکه اندر دوستی ما را در اول یار بود دیدی آخر بهر ملت دشمن خونخوار بود

2 وآن که ما او را صمد جو سال‌ها پنداشتیم در نهانش صد صنم پیچیده در دستار بود

1 این ستمکاران که می‌خواهند سلطانی کنند عالمی را کشته تا یک دم هوسرانی کنند

2 آنچه باقی مانده از دربار چنگیز و نِرُن بار بار آورده و سر بار ایرانی کنند

1 قسم به عزت و قدر و مقام آزادی که روح بخش جهان است نام آزادی

2 به پیش اهل جهان محترم بود آنکس که داشت از دل و جان احترام آزادی