تا تو چو شمع می کنی تیز نظر از اهلی شیرازی غزل 29

1 تا تو چو شمع می کنی تیز نظر بسوی ما تیز تر است هر نفس آتش آرزوی ما

2 خم شکنان بخانقه با خم می سلامتند سنگ ملامت از میان میشکند سبوی ما

3 هر که شهید عشق شد شستن او چه حاجت است کرد بخون خویشتن تیغ تو شست و شوی ما

4 ناله چو شیشه از غمت خواست که دل تهی کند آه که گریه شد گره پیش تو در گلوی ما

5 کعبه اهل دل تویی سنگدلی چه میکنی قبله حاجتی چرا رو نکنی بسوی ما

6 گفتمش ازدل سگت پاک شود غبار من گفت گهی که خاک تو باد برد ز کوی ما

7 اهلی خسته را چو ما خوار مبین که عاقبت بر سر خاک ما چو گل چهره نهی ببوی ما