هرچه گویی تو طبیعی می‌گوی از ایرج میرزا مثنوی 1

1 ساقیِ سیم بر بده ساغر که جهان یافت رونقِ دیگر

2 شهر تبریز فصب تابستان گشته همچون بهار جان پرور

1 گویند ماکیان را باید گرفت و کشت گر بر خلاف رسم کند نغمۀ خروس

2 بر گو که چون کنند اگر شاعری کند شاعر پسند کودکی آماده چون عروس

1 تو عارف واقعا گوساله بودی که از من این سفر دوری نمودی

2 مگر کون قحط بود اینجا قلندر که ترسیدی کنم کون ترا تر

1 ای خایه به دست تو اسیرم بنموده‌ای از جماع سیرم

2 دستم نشود به تخم کَس بند تا باد تو کرده دست گیرم

1 به انگشتان پا از زیر کرسی ز کس ها کرده ام احوال پرسی

1 آب حیات است پدر سوخته حَبِّ نبات است پدر سوخته

2 وه چه سیه چرده و شیرین لب است چون شکلات است پدر سوخته