1 هر که او عشق ترا نشناسد در جهان هیچ بلا نشناسد

2 همه بر دوست زند چشم تو زخم فرخ آنکس که ترا نشناسد

3 من غلام دل سنگین توأم که خود البته وفا نشناسد

4 گر شود جمله جهان ملک غمت جای خود جز دل ما نشناسد

5 دل بجور از تو نمیگردد سیر چه دلست این که جفا نشناسد

6 باد حسنت چو غمم پاینده به ازین بنده دعا نشناسد