گرچه بر ما روزگار تیره از اهلی شیرازی غزل 647

1 گرچه بر ما روزگار تیره مشکل می‌رود چون ترا دیدم درد عالم از دل می‌رود

2 کعبه معنی دری دارد ز محراب مجاز هرکه این دریافت بی‌زحمت به منزل می‌رود

3 دیدن گلزار رویت می‌دهد دل را صفا تیره‌بخت آن کس کزین گلزار غافل می‌رود

4 من که می‌گردد سرم از جلوه رفتار او هرکجا می‌بینم آن شکل و شمایل می‌رود

5 اهلی از آن روی چون آیینه جان یابد ولی می‌شود بی‌جان چو بازش از مقابل می‌رود