-
لایک
-
ذخیره
- شاعر
- عکس نوشته
- ثبت کامنت
- دیگر شعرها
پس از اجل به که روشن شود نکویی از اهلی شیرازی غزل 56
پس از اجل به که روشن شود نکویی ما
1 پس از اجل به که روشن شود نکویی ما گر استخوان ننماید سفید رویی ما
2 کنون که سنگ ملامت رسید دانستم که خالی از سببی بی سبویی ما
3 اگر شدیم چو مجنون فتیله موی زعشق چراغ شوق فروزد فتیله مویی ما
4 تو خو و بوی که ای آهوی ختن داری که رام ما نشوی با فرشته خویی ما
5 نشان پاکی دامن همین بود ای شیخ که گریه دست ندارد ز خرقه شویی ما
6 ستوده ایم چو اهلی تو را به مهر ای سرو بود که راست شود این دروغگویی ما
کامنت
