آدمی از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی مقطع 37

1 باد عنبر بیز بین کز روضه حور آمدست این گوهر باش بین کز چشمه نور آمدست

2 از نسیم آن هوا پر مشک و عنبر شداست وز سر شک این جهان پر در منثور آمدست

1 کی است نوبت احسان و روزگار کرم چه وقت میشکفد باز نو بهار کرم

2 که خون گرفت دل اشتیاق پیشه من در اشتیاق بزرگی و انتظار کرم

1 زهی حکم تو چون شمشیر قاطع زهی رای تو چون خورشید ساطع

2 امام شرق رکن الدین صاعد که هستی در فنون علم بارع