بخدائی که مهر معرفتش از عبدالرزاق اصفهانی مقطع 117

1 در آمد ازدرم آنشمع بررخان آتش مرا فتاد چو پروانه بر روان آتش

2 نشست پیشم سرمست و جام می بردست میی که شعله او زد بقیروان آتش

1 عفیف دین در ازه، دعا همیگویم اگر چه ما را از وی گله است صد خروار

2 بهیچ رقعه و نامه سلام ما ننوشت زهی درازه زن روسبی لوطی خوار

1 زهی ز رای تو روشن جهان تیغ و قلم فلک بدست تو داده عنان تیغ و قلم

2 قوام دین سر احرار و اختیار ملوک که نیست جز تو کسی قهرمان تیغ و قلم