الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة - الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان در دیوان رباعیات اوحدالدین کرمانی

1 سلطان خودم خدمت سلطان نکنم وز بهر دو نان خدمت دونان نکنم

2 نفس سگ من بِدَست و من سگبانم از بهر سگی خدمت سگبان نکنم

1 گر عاقلی آن بکن که یزدان فرمود وآن چیز که خیر تست او آن فرمود

2 سبحان چو تو را حساب خواهد کردن شاید گفتن تو را که سلطان فرمود

1 در خدمت مخلوق امانی نبود جز دردسر و کندن جانی نبود

2 مخلوق پرست جز گدایی نبود آزادی به و گرچه نانی نبود

1 چون نیستم از امیر جز دردسری خواهی پدر امیر و خواهی پسری

2 چون می نرسد دور به صاحب هنری خواهی تو وزیر باش و خواهی دگری

1 بگسل دل خود را تو زپیوند امیر بیزار شو از امیر وز غیر امیر

2 زان پیش که میرت بنهد پا در بند در بند خدا باش نه در بند امیر

1 تا بتوانی ضد خداوندی گیر با صبر بکوش و کنج خرسندی گیر

2 خواهی که همیشه نیک باشد کارت از بد ببُر و به نیک پیوندی گیر

1 در دست مگیر سخت مال دگران کاین مال تو هست پایمال دگران

2 امروز بخور، ببخش، فردا چو روی حال تو چنان شود که حال دگران

1 تا در پی این فزون و آن کم باشی حاصل همه آن بود که با غم باشی

2 بیهوده چه در غصّهٔ عالم باشی می کوش که تا چگونه خرّم باشی

1 چندانک تو را به خود بود دسترسی مگذار که آزرده شود از تو کسی

2 بر مال و بقا تکیه مکن زیرا هست آن جمله منالی به مثل و این نفسی

1 بر نفس خودت نئی به کلّی ظالم آن کن که دلی از تو بماند سالم

2 پهلوی تو باید که پر از علم بود در پهلوی تو چه سود دارد ظالم