دوش از سر پای یار از اوحدالدین کرمانی رباعی 13
1. دوش از سر پای یار با من بنشست
باز از سر دست عهدم امروز شکست
...
عشق تو به عالم دل از اوحدالدین کرمانی رباعی 14
1. عشق تو به عالم دل آمد سرمست
صد جام شراب بی نیازی در دست
...
شوریده دلانیم از اوحدالدین کرمانی رباعی 15
1. شوریده دلانیم نه هشیار و نه مست
سرگشته و پای بسته و باد به دست
...
دل را خطری نیست از اوحدالدین کرمانی رباعی 16
1. دل را خطری نیست سخن در جان است
جان افشانم که وقت جان افشان است
...
[چندین مخور افسوس] از اوحدالدین کرمانی رباعی 17
1. [چندین مخور افسوس] که نتوان دانست
می باش به ناموس که نتوان دانست
...
امروز که یار من از اوحدالدین کرمانی رباعی 18
1. امروز که یار من مرا مهمان است
بخشیدن جان و دل مرا فرمان است
...
دانم که بتم چو لؤلؤی از اوحدالدین کرمانی رباعی 19
1. دانم که بتم چو لؤلؤی مکنون است
رنگ دو رخش به رنگ آذرگون است
...
سرمایهٔ ما از همه از اوحدالدین کرمانی رباعی 20
1. سرمایهٔ ما از همه عالم دلکی است
آن نیز اسیر دلبر پرنمکی است
...
افسوس که دیدهٔ از اوحدالدین کرمانی رباعی 21
1. افسوس که دیدهٔ نکوبینت نیست
چشمی به عیوب خوش فروبینت نیست
...
در مدرسه ها مایهٔ از اوحدالدین کرمانی رباعی 22
1. در مدرسه ها مایهٔ گفتارم نیست
در بتکده ها صلیب و زنّارم نیست
...
در عالم دون دلِ از اوحدالدین کرمانی رباعی 23
1. در عالم دون دلِ کسی یافته نیست
کاندر تف غم به سالها تافته نیست
...
آن کس که هزار عالم از اوحدالدین کرمانی رباعی 24
1. آن کس که هزار عالم از رنگ نگاشت
رنگ من و تو کجا برد ای ناداشت
...