بدخواه کسی به مقصد از اوحدالدین کرمانی رباعی 1
1. بدخواه کسی به مقصد خود نرسد
یک ظن نبرد تا به خودش صد نرسد
...
تا تو دل را زکبر و از اوحدالدین کرمانی رباعی 2
1. تا تو دل را زکبر و زشهوت و آز
وز حقد و حسد بجملگی نکنی باز
...
گر کعبه کنی خراب از اوحدالدین کرمانی رباعی 3
1. گر کعبه کنی خراب از بدخویی
وز آب جفا نقش شریعت شویی
...
این جلوه گری به خلق از اوحدالدین کرمانی رباعی 4
1. این جلوه گری به خلق راهی دگر است
بنمودن خویش پایگاهی دگر است
...
آن را که هوای نفس از اوحدالدین کرمانی رباعی 5
1. آن را که هوای نفس او معبود است
با خلق تو بودنش همه مقصود است
...
مردم همه از زرق و از اوحدالدین کرمانی رباعی 6
1. مردم همه از زرق و فسون محرومند
وز جان و دل بوقلمون محرومند
...
رازت همه دارای فلک از اوحدالدین کرمانی رباعی 7
1. رازت همه دارای فلک می داند
کز موی به موی و رگ به رگ می داند
...
در دل همه شرک و روی از اوحدالدین کرمانی رباعی 8
1. در دل همه شرک و روی بر خاک چه سود
زهری که به جان رسید تریاک چه سود
...
دوری ز برادرِ نه از اوحدالدین کرمانی رباعی 9
1. دوری ز برادرِ نه صادق بهتر
دوری زبرادر منافق بهتر
...
یاران زمانه پیچ از اوحدالدین کرمانی رباعی 10
1. یاران زمانه پیچ پیچند همه
سودازدگان بی علاجند همه
...
میدان فراخ و مرد از اوحدالدین کرمانی رباعی 11
1. میدان فراخ و مرد میدانی نه
یک مرد از آنها که تو می دانی نَه
...
تو لایق نکته های از اوحدالدین کرمانی رباعی 12
1. تو لایق نکته های باریک نئی
جز درخور طبع تنگ و تاریک نئی
...