گر معترفی به زشتخویی از اوحدالدین کرمانی رباعی 1
1. گر معترفی به زشتخویی نیکی
گر عیب کسی دگر نجویی نیکی
...
ای دل زنفاق درگذر از اوحدالدین کرمانی رباعی 2
1. ای دل زنفاق درگذر تا برهی
بر صدق همی دار نظر تا برهی
...
آخر نه به عالم آدمی از اوحدالدین کرمانی رباعی 3
1. آخر نه به عالم آدمی زآن آمد
کاو همچو بهایم خورد و آشامد
...
هر چند که از دست تو از اوحدالدین کرمانی رباعی 4
1. هر چند که از دست تو آید که کنی
بر هیچ کسی جفا نباید که کنی
...
در راه نفاق اگر بتی از اوحدالدین کرمانی رباعی 5
1. در راه نفاق اگر بتی بتراشی
در پیش نهی و جان برو می پاشی
...
چون گل به میان خار از اوحدالدین کرمانی رباعی 6
1. چون گل به میان خار می باید زیست
با دشمن دوست وار می باید زیست
...
مردم نشود به گوش از اوحدالدین کرمانی رباعی 7
1. مردم نشود به گوش و چشم و بینی
مردم آن است کزو نکویی بینی
...
سنّت کردی فریضهٔ از اوحدالدین کرمانی رباعی 8
1. سنّت کردی فریضهٔ حق مگذار
وآن لقمه که داری از کسی باز مدار
...
گر عاقلی آزاد شو از اوحدالدین کرمانی رباعی 9
1. گر عاقلی آزاد شو از بند هوس
در راه خدا خرج کن این یک دو نفس
...
آزار طلب مکن که از اوحدالدین کرمانی رباعی 10
1. آزار طلب مکن که آزار این است
بگذار خرابی که خرابات این است
...
دلداری کن اگر دلی از اوحدالدین کرمانی رباعی 11
1. دلداری کن اگر دلی داری تو
هر دل که به تو رسد نگه داری تو
...
هر تن که سرشت بد از اوحدالدین کرمانی رباعی 12
1. هر تن که سرشت بد بود محضر او
ناچار همان بدی بکوبد در او
...