این راه به شش پنج نشاید رفتن از اوحدالدین رباعی 13
1. این راه به شش پنج نشاید رفتن
با راحت و بی رنج نشاید رفتن
ای دل تو به نور حق مجازی نرسی از اوحدالدین رباعی 14
1. ای دل تو به نور حق مجازی نرسی
تا مرکب جهد وجد نتازی نرسی
ای دل به غم فراق رایی می زن از اوحدالدین رباعی 15
1. ای دل به غم فراق رایی می زن
بر چنگ امید او نوایی می زن
خود بین هرگز به هیچ حاصل نرسد از اوحدالدین رباعی 16
1. خود بین هرگز به هیچ حاصل نرسد
تا جان ندهد به عالم دل نرسد
بیگانه صفت دلا هوایی می زن از اوحدالدین رباعی 17
1. بیگانه صفت دلا هوایی می زن
گه گه لافی زآشنایی می زن
هرگه که مقدم به مقالات شوی از اوحدالدین رباعی 18
1. هرگه که مقدم به مقالات شوی
پیش صنم صفات خود لات شوی
لاشک و لا خفاء من عاش یَموت از اوحدالدین رباعی 19
1. لاشک و لا خفاء من عاش یَموت
من قُمِّطَ فی المهد حواء التّابوت
ای تن همه وصل کار سازی است مخسب از اوحدالدین رباعی 20
1. ای تن همه وصل کار سازی است مخسب
وز یار همه بنده نوازی است مخسب
گر می خواهی بقا و پیروز مخسب از اوحدالدین رباعی 21
1. گر می خواهی بقا و پیروز مخسب
بر آتش عشق دوست می سوز مخسب
ایّام گلست و عیش باقی است مخسب از اوحدالدین رباعی 22
1. ایّام گلست و عیش باقی است مخسب
آخر نه لبت بر لب ساقی است مخسب
هستم به وصالِ دوست دلشاد امشب از اوحدالدین رباعی 23
1. هستم به وصالِ دوست دلشاد امشب
وز غصّهٔ هجر گشته آزاد امشب
ای شب منم [و] وصال جانان امشب از اوحدالدین رباعی 24
1. ای شب منم [و] وصال جانان امشب
بگریخته از زمانه پنهان امشب