با همنفسان دلا دمت از اوحدالدین کرمانی رباعی 1
1. با همنفسان دلا دمت همدم نیست
در راه حقیقت قدمت محکم نیست
...
باید که زجمله خلق از اوحدالدین کرمانی رباعی 2
1. باید که زجمله خلق تنها گردی
آنگه به طریق خرقه پیدا گردی
...
تا هست به دستت از از اوحدالدین کرمانی رباعی 3
1. تا هست به دستت از تصرّف میزان
در عین خسارتی و در بحر گمان
...
در هستی اگر به عمر از اوحدالدین کرمانی رباعی 4
1. در هستی اگر به عمر نوحی برسی
در هر نفسی زو به فتوحی برسی
...
اصحاب طلب چون به از اوحدالدین کرمانی رباعی 5
1. اصحاب طلب چون به صفایی برسند
خواهند کز آنجا به رضایی برسند
...
در کار آویز و گفت از اوحدالدین کرمانی رباعی 6
1. در کار آویز و گفت و گو را بگذار
کز گفت نشد هیچ کسی برخوردار
...
چون از سر جد پای نهادی از اوحدالدین کرمانی رباعی 7
1. چون از سر جد پای نهادی در کار
سررشتهٔ خود به دست عشقش بسپار
...
تا ره نروی به صبح از اوحدالدین کرمانی رباعی 8
1. تا ره نروی به صبح منزل نرسی
تا جان نکنی به هیچ حاصل نرسی
...
بی نیش مگس به نوش از اوحدالدین کرمانی رباعی 9
1. بی نیش مگس به نوش شهدی نرسی
بی جان کنشی به نیک عهدی نرسی
...
هر چند که تو چارهٔ از اوحدالدین کرمانی رباعی 10
1. هر چند که تو چارهٔ بهبود کنی
آن به که هر آنچ می کنی زود کنی
...
چون این ره را تو از اوحدالدین کرمانی رباعی 11
1. چون این ره را تو مشتری بی چیزی
باید که به هر واقعه ای نگریزی
...
از پستی اگر طالب از اوحدالدین کرمانی رباعی 12
1. از پستی اگر طالب بالا گردی
شک نیست که همچو عقل والا گردی
...