اصل همه اوست و هر از اوحدالدین کرمانی رباعی 1
1. اصل همه اوست و هر چه جز او فرع است
هر کس که جز این داند او را صرع است
...
هر چند که عقل رهبر از اوحدالدین کرمانی رباعی 2
1. هر چند که عقل رهبر آگاه است
اندر ره شرع پای او کوتاه است
...
جان آید و راه عشق از اوحدالدین کرمانی رباعی 3
1. جان آید و راه عشق می پیماید
ره دشوار است رهبری می باید
...
عقل آن باشد که شرع از اوحدالدین کرمانی رباعی 4
1. عقل آن باشد که شرع را برتابد
بی رهبر شرع عقل گمره یابد
...
هر چند به عقل راه از اوحدالدین کرمانی رباعی 5
1. هر چند به عقل راه می شاید دید
بی رهبر شرع کس به جایی نرسید
...
عقل از ره جان به نور از اوحدالدین کرمانی رباعی 6
1. عقل از ره جان به نور شرع آگه شد
در شرع آویخت و رهشناس آنگه شد
...
گر زانک تو را هست از اوحدالدین کرمانی رباعی 7
1. گر زانک تو را هست ز تحقیق خبر
جز بر سر پول شرع مپسند گذر
...
خیز از سخن سرّ خود از اوحدالدین کرمانی رباعی 8
1. خیز از سخن سرّ خود و کل بگذر
و از خوی که عزّت است وز ذل بگذر
...
آیین قلندر ار نظر از اوحدالدین کرمانی رباعی 9
1. آیین قلندر ار نظر کوتاهی است
ترتیب ادب علامت آگاهی است
...
هر کاو زحقیقت وجود از اوحدالدین کرمانی رباعی 10
1. هر کاو زحقیقت وجود آگاه است
با او سخن دراز بس کوتاه است
...
چون دیدهٔ عقل راهرو از اوحدالدین کرمانی رباعی 11
1. چون دیدهٔ عقل راهرو بگشاید
در ظلمت شب همی چراغش باید
...
از عقل مجرّد به از اوحدالدین کرمانی رباعی 12
1. از عقل مجرّد به دوایی نرسی
بی شرع به برگی و نوایی نرسی
...