بحر خفیف در ابیات پراکندهٔ مثنویها عنصری بلخی

1 گرد پرگار چرخ مرکز بست شبه مرجان شد و بلور جمست

1 سرد آهش چو زنگیانی زشت که ببیزند خردۀ انگشت

1 رای دانا سر سخن ساریست نیک بشنو که این سخن باریست

1 آن صنم را ز گاز و ز نشکنج تن بنفشه شد و دو لب نارنج

1 بیوفا هست دوخته بدو نخ بد گهر هست هیزم دوزخ

1 چون برون جست مرز از سوراخ شد سموره بنزد او گستاخ

1 چون بیامد بوعده بر سامند آن کنیزک سبک زبام بلند

2 برسن سوی او فرود آمد گفتی از جنبشش درود آمد

3 جان سامند را بلوس گرفت دست و پای و سرش ببوس گرفت

1 از تک اسب و بانگ نعرۀ مرد کوه یر نوف شد هوا پر گرد

1 پادشاهی که با شکه باشد حزم او چون بلند که باشد

1 هر که بر درگه ملوک بود از چنین کار با خدوک بود