بحر متقارب در ابیات پراکندهٔ مثنویها عنصری بلخی

1 بجستند تاراج و زشتیش را بآکج کشیدند کشتیش را

1 بچشم اندرون دیده از رون اوست بجسم اندرون جنبش از خون اوست

1 ولیکن روانم ز تو سیر نیست دلم چون دل تو بکفشیر نیست

1 فکندش بیک زخم گردون ز کفت چو افکنده شد دست عذرا گرفت

1 مرا هرچه ملک و سپاهست و گنج همی زان تست و ترا زوست خنج

1 بسی خیم ها کرده بود او درست مر این خیم های و را چاره جست

1 دل دمخسینوس شد ناشکیب کخ در کار عذار چه سازد فریب

1 بصد جای تخم اندر افکند سخت بتندید شاخ برآور درخت

1 به آسیب پای و بزانو و دست همی مردم افکند چون پیل مست

1 بود مرد آرمده در بند سخت چو جنبنده گردد شود نیکبخت