رباعیات در دیوان اشعار عبید زاکانی

1 هر لحظه رسد به من بلائی دیگر آید به دلم زخم ز جائی دیگر

2 بر درد سری کز فلکم راست بود امروز فزود درد پائی دیگر

1 ای در سر هر کس از تو سودای دگر در راه تو هر طایفه را رای دگر

2 چیزی ز تو هر کسی تمنا دارد ما جز تو نداریم تمنای دگر

1 از شوق توام هست بر آتش خاطر بی‌وصل توام نمیشود خوش خاطر

2 در حسرت ابرو و سر زلف خوشت پیوسته نشسته‌ام مشوش خاطر

1 ای لعل لبت به دلنوازی مشهور وی روی خوشت به ترکتازی مشهور

2 با زلف تو قصه‌ایست ما را مشکل همچون شب یلدا به درازی مشهور

1 ای دل پس از این انده بیهوده مخور زین پیش غم بوده و نابوده مخور

2 جان میده وداد طمع و حرص مده غم میخور و نان منت آلوده مخور

1 ای بر دل هرکس ز تو آزار دگر بر خاطر هر کسی ز تو بار دگر

2 رفتی به سفر عظیم نیکو کردی آن روز مبادا که تو یک بار دگر

1 ای دل پس از این غصهٔ ایام مخور جز نی مطلب همدم و جز جام مخور

2 مرسوم طمع مدار و تشریف مپوش ادرار قلم بر نه و انعام مخور

1 دل در پی عشق دلبرانست هنوز وز عمر گذشته در گمانست هنوز

2 گفتیم که ما و او بهم پیر شویم ما پیر شدیم و او جوانست هنوز

1 نه یار نوازد بکرم یک روزم نه بخت که بر وصل کند پیروزم

2 چون شمع برابر رخش گه گاهی از دور نگه می‌کنم و میسوزم

1 بیم است که در بیخودی افسانه شوم وانگشت نمای خویش و بیگانه شوم

2 ای عقل فضول میدهد زحمت من ناگاه ز دست عقل دیوانه شوم