رباعیات در دیوان اشعار نشاط اصفهانی

1 آن بخت نداریم که فرزانه شویم مقبول به کعبه یا به بتخانه شویم

2 برخیز که باز سوی میخانه شویم جامی بزنیم و مست و دیوانه شویم

1 من از کرمت بسی حکایت دارم کی از ستمت دگر شکایت دارم

2 هرگز ستمی ندیده ام از تو بلی ز اندازه فزون چشم عنایت دارم

1 در حضرت دوست خسته جانی خوشتر آسوده دلی و بیزبانی خوشتر

2 گفتم دانم که من چه حد نادانم گفتا این نیز اگر ندانی خوشتر

1 در کار جهان نیستی از هستی به بی دانشی و بیخودی و مستی به

2 جویم ز چه برتری که از بام جهان باید چو فتاد عاقبت، پستی نه

1 گر تیر غم تو را نشانیم چه غم در عشق تو رسوای جهانیم چه غم

2 بدنامی و ننگ را ندانیم چه باک وزغمناکی چو شاد مانیم چه غم

1 یارم که نکویی همه باطلعت اوست زنهار مگو که طالب روی نکوست

2 بر زشتی من عیب مکن نیک ببین شاید که مراد دوست چنین دارد دوست

1 با عهد تو چرخ را قراریست درست کاید هر سال خوش تر از سال نخست

2 یا رب هرگز دلت جز آسوده مباد کاسایش حلق در دل آسانی تست

1 ای عشق آخر سخن گذارت کردم آسوده و عاجز و نزارت کردم

2 چهل سال شنیده ام ز تو لاف و گزاف آخر دردست عقل خوارت کردم

1 در بادیه ی عشق قدم محرم نیست آنجا که وجود است، عدم محرم نیست

2 تا دوست نگردی نشوی محرم دوست درنامه ی عاشقان قلم محرم نیست

1 از آتش غم سوخت سراسر دل من یک بار تو را نسوخت دل بر دل من

2 آتش در سنگ باشد این طرفه که هست از سنگ دل تو آتش اندر دل من