غزلیات در دیوان اشعار نظیری نیشابوری

1 ساقی به زحمت آمده ام تا به پای خم یک کاسه می بیار وگر نیست، لای خم

2 باطن ز کسب معرفتم به نمی شود تبدیل خلق می کنم از کیمیای خم

3 از یک پیاله ام ز خلاف فلک بخر کز سر برون شدم چو می از تنگنای خم

4 گر خم شکست محتسبم غم نمی خورم کافیست یک کرشمه ساقی بجای خم

1 خواهم که به آزادی دل نام برآرم این طوطی شیرین سخن از دام برآرم

2 گر زین قفس تنگ برآیم دو سه گامی چون کبک دری قهقهه از کام برآرم

3 زین گونه که ناوک فکنانم به کمین اند صد بال و پرم کم بود ار وام برآرم

4 ممنونم ازین دل شکنان گر بگذارند کز میکده حالی قدح و جام برآرم

1 نیست دوران را نشاطی رطل مالامال کو؟ مطربی کز وی بگردد آسمان را حال کو؟

2 تاج عزت بالشست و تخت رفعت بسترست سلطنت را یک جوانمرد بلنداقبال کو؟

3 بوم و دشت مملکت پر از شکار فربهست جره شاهینی که با کبکی زند چنگال کو؟

4 سنگباران است بر ما روز و شب از حادثات ز آشیان خواهیم برپریم اما بال کو؟

1 آب رز در خم آتشین نشده سیر ازو خاک جرعه چین نشده

2 ته این لعل دردآمیزست در نگین خانه خوش نشین نشده

3 مزه نگرفته ای ز میکده ای کز لبت باده انگبین نشده

4 بر چنان لب عجب که تا امروز لعن ابلیس آفرین نشده

1 در شهر و کو هنگامه‌ها بهر تماشا کرده‌ای تا خلق را غافل کنی صد فتنه برپا کرده‌ای

2 وسواسیان عقل را در قید شرع افکنده‌ای سوداییان عشق را سرگرم سودا کرده‌ای

3 روز قیامت هم عجب گر کام مشتاقان دهی تو کز فریب وعده‌ای دل‌ها شکیبا کرده‌ای

4 زلفی پر از خاص و خدم رویی گرفتارش حشم عرض تجمل دیده‌ای آهنگ غوغا کرده‌ای

1 همیشه گریه تلخی در آستین دارم به نرخ زهر فروشم گر انگبین دارم

2 به باد و برقم از احوال خویش در گفتار که ابر در گذر و تخم در زمین دارم

3 کسی که خانه به همسایگی من گیرد مدام خوش دلش از ناله حزین دارم

4 نه با گلم نظری نی به صوتم آهنگی است شکسته بالم و صیاد در کمین دارم

1 آنی که به جان ناز تو را حور کشیده خورشید به چشم از رخ تو نور کشیده

2 گیسوی تو ببریده کمند از دم افعی مژگان تو نیش از تن زنبور کشیده

3 آن رخ که خویش می چکد از زلف بناگوش گویی عرق از عنبر و کافور کشیده

4 از معنی فهم و دهن تنگ تو ادراک یک نکته بیان کرده سخن دور کشیده

1 نوید عهد گل از نورسان باغ شنو بشارت طرب از گردش ایاغ شنو

2 سرم ز حرف پراکنده گوی در شور است صدای مغز پریشانم از دماغ شنو

3 شهید یار به ناوردگاه یار اولی همین وصیت پروانه ز چراغ شنو

4 بر اهل شوق ره فیض درنمی‌بندند نوای بلبل اگر نیست صوت زاغ شنو

1 به توتیای رهم خون ز چشم تر چیدی جراحت از دل هجران خلیده برچیدی

2 حدیث خوش نمک ارمغان صحبت کیست؟ که درد از دل و آزارم از جگر چیدی

3 من از فراق تو مردم تو را چه حاصل شد به غیر از اینکه گل شهرت از سفر چیدی

4 همیشه جلوه طراز رقیب بی روشی کدام میوه ازان نخل بارور چیدی

1 از نصیحت برفروزد روی تو از شکر گردد ترش ابروی تو

2 چند گرم خشم و بی باکی شدن روی تو در آتشست از خوی تو

3 با می ما مشگ تو آمیختند رنگ ما نگرفتی و ما بوی تو

4 تا که پا از خانه بیرون می نهم در بیابان می رمد آهوی تو