غزلیات نیر تبریزی

1 از هر طرف که پای به پیچم ز کوی تو دل میکشد ز جانب دیگر بسوی تو

2 گر من زبان شکوه ندارم ز خوی تو آید خطی که عیب تو گوید بروی تو

3 دل پیش تست جنگ و کشاکش فرو گذار تا زنده ام رها نکنم تار موی تو

4 گر کاروان مشگ زایران رود بچین نشگفت از ایندو سلسلۀ مشگبوی تو

1 سوزنده آتشی که شود پخته خام از او جام می است خواجه بکن پر مشام از او

2 آسایشت هواست گر از صبح و شام دهر خالی مدار بزم بهر صبح و شام از او

3 نام اربترک باده پرستی است می بیار هی تا رود بباد مرا خواجه نام از او

4 ساقی اگر برشوه دهی بوسۀ بشیخ فتوی توان گرفت بشرب مدام از او

1 ایصورت زیبای تو مرآت معانی سرگشته چو پرگار به تصویر تو مانی

2 در جنس ملک گر بشری هست تو اوئی در نوع بشر گر ملکی هست تو آنی

3 جسمی اگر ایمایۀ جان جسم بهشتی جانی اگر ایقوّت تن جان جهانی

4 سهو است بجد تنگ کشیدن بکنارت زینسان که تو نازک تن و باریک میانی

1 امشب اگر ای نائی آهنگ دگر داری از سوز درون ما مانا که خبر داری

2 ساقی قدح می ده با یاد جم و کی ده زود آر و پیاپی ده گر پاس سحر داری

3 از خون رزان ما را مستی نشود حاصل پیش آر سبوئی چند گر خون جگر داری

4 هان روی محمر کن طرح دگری سر کن سیم رخ ما زر کن کاکسیر نظر داری

1 دلم بخستی و در خون گذاشتی و گذشتی بحیرتم ز چه این صید کشتی و ز چه هشتی

2 چه لاله ها که ز غم ریخت بیتو چشم بدامن کدام گلبن حسرت در اینچمن که نگشتی

3 اگر نه آتش روی تو بود آفت جانها بدین لطافت و منظر بگفتی که بهشتی

4 قیاس حسن تو سهو است جز بیوسف مصری که پاک دامن و پاکیزه روی و پاک سرشتی

1 چمنی دیدم و کردم قدمی چند خرامی چون شدم جمع پریدن خبرم شد که تو دامی

2 سر و کس مر نخرامد بت چین عشوه نداند مه و خور نطق ندارد هله خود گو که کدامی

3 بحلاوت همه قندی بطراوت همه نسرین به لطافت چو حریری بسفیدی چو رخامی

4 باید این طرز نگه کردن و یکبار رمیدن ز تو آهو بچه آموخت در این شیوه تمامی

1 زکمان ابروی دلنشین چو خدنک غمزه رها کنی سز دار بتیربهای او دو هزار خون خطا کنی

2 تو زهر طرف که کشی کمان کنمت سپر تن ناتوان که مباد بر دل دیگران رهی از مراوده وا کنی

3 کشم آنچه ناز توانمت گاه پیش غیر نخوانمت که ستیزه جوئی و دانمت که بهانه بهر جفا کنی

4 بدلم شرر زدی از ستم زدم ز غیرت مشق دم بکن آنچه دانیم ای صنم که ز ماست هر چه بما کنی

1 نکرد از لابه ای بیمهر اگر خوی تو تغییری بسازم من بخویت هین بکش زارم بشمشیری

2 شب دوشین بگردن دیدمی از مشک زنجیری پریشانم از اینخواب جنون ایزلف تعبیری

3 طبیبم بر سر بالین رسید اما بهنگامی که تن درتاب و جان بر لب نه ایمانی نه تقریری

4 حکایتهای زلف او دراز و عمر شب کوته نمیگویم متاب ای صبحدم یک لحظه تأخیری

1 خنک آن شبی که او رخ بفروزد از شرابی چکد از جگر مرا خون چو بر آتشی کبابی

2 تو خود ای غزال رعنا چه بلا شدی خدا را که به دور چشم مست تو ندیده فتنه خوابی

3 چه شب است یا رب امشب که در انتظار روزش همه اختران شمردیم و نیامد آفتابی

4 به گرشمهٔ نهانی بکنی هر آنچه دانی نه مرا دل سؤالی نه تو را سر جوابی

1 در خاطر منی و بدل تیغ میزنی خوش میکنی بدوستی ایشوخ دشمنی

2 روئی چو سیم دیدم ریختم خیال خام خوردم چو تیغ ناز تو دیدم که آهنی

3 باری چنان بزن که نگیرد بدامنت گر میزنی بر آتشم ای زلف دامنی

4 کس منع خوشه چین نظر چونتو مینکرد با خوشۀ مگر چه کم آیدز خرمنی