آتشکدهٔ نیر (اشعار عاشورایی) نیر تبریزی

1 شد چوست از شهسوار دین رکاب کرد رو با مرکب صرصر شتاب

2 کایهمایون مرکب رفرف خرام رشتۀ مریم ترا طوق لکام

3 پوشش تو اطلس چرخ برین پرچمت از شهپر روح الامین

4 رشته از خط شعاعی آفتاب بهر افسار تو این زرین طناب

1 شد چو خرمگاه امامت چونصدف خالی از درهای دریای شرف

2 شاه دین را گوهری بهر نثار جز در غلطان نماند اندر کنار

3 شیرخواره شیر غاب پر دلی نعت او عبدالله و نامش علی

4 در طفولیت مسیح عهد عشق انی عبدالله گو در مهد عشق

1 شد فرشته نار با صد دود آه که فرشته باد آمد با سپاه

2 گفت کای دارندۀ چرخ بلند بر جفا صبر و تحمل تا بچند

3 چون سزد چون که رباید اهرمن خاتم از دست سلیمان زمن

4 اینک آوردستم از امر اله سوی تو ایشاه بک هامون سپاه

1 شد چو خورشید امامت در حجاب سر برآوردند خفاشان ز خواب

2 سوی خرگاه امامت تاختند کافران دیر از حرم نشناختند

3 فاطمه دخت شهنشاه شهید از درون آسیمه سر بیرون دوید

4 دید شاه ایستاده شمشیری بدست بهر منع آن گروه خود پرست

1 بحرها آمد بلب خوشیده کف کایدرخشان گوهر بحر شرف

2 حیرت اندر حیرت آمد زین عجب تشنگان سیراب و دریا خشک لب

3 تشنه کاما بحر ها در جز رومد جمله از جوی تو میجوید مدد

4 هین بنوش از ما که از جوی توایم تشنه این لعل دلجوی تو ایم

1 اندرین حال آن هژیر رزمکوش کامدش صوتی ز هندستان بگوش

2 کایغیاث المستغیثین ای مجیر دست شیران دستگیرم دستگیر

3 ای رهائی داده یونس را ز بم دست من بر گیر که گم شده پیم

4 دستگیر یوسف اندر چه توئی رهنمائی کن که خضر ره توئی

1 پس فرشته نصرت از امر قدیر شد فرو از ذروۀ بالا بزیر

2 دید تنها تا جدار گاه عشق گفت کای اسپهبد اسپاه عشق

3 من فرشته نصرتم که باریت نک فرستاده ز بهر یاریت

4 هست شاهان جهان محتاج من آیۀ نصرُ من الله تاج من

1 ماند چون تنها بمیدان شاه دین غلغله افتاد بر چرخ برین

2 آمد از گردون فرود ارواح پاک بر نظاره آن جمال تابناک

3 شد ممثل بر گروه مشرکین هیکل توحید رب العالمین

4 قدسیانرا شد مصور در خیال که مجسم گشته ذات ذو الجلال

1 ذوالجناح ان رفرف معراج عشق بر سر از نور نبوت تاج عشق

2 چونهمای از تیر شهپر کرده باز پر فشان آمد سوی شاه حجاز

3 شه پیاده اسب نالان کرد شاه مات بر نور رخش چشم سیاه

4 زد دو زانو در بر شه بر زمین ارغوانی کرده برک یاسمین

1 شد فرشته باد بر مرکز نوان که فرشته آب شد سویش روان

2 گفت کای در بحر موسی را دلیل سوی تو آورده ام صد رود نیل

3 هین فروزان سیلها در غرب و شرق یکسر این فرعونیانرا ساز غرق

4 کن ز بنیاد این سواد مخترم چون سبا بر کنده از سیل عرم