خواهی که به سرچشمه از عمادالدین نسیمی رباعی 73
1. خواهی که به سرچشمه جان یابی راه
یا بر فلک شرف برآیی چون ماه
...
بنمود جمال ذات از از عمادالدین نسیمی رباعی 74
1. بنمود جمال ذات از روی چو ماه
از شادی او بر فلک انداز کلاه
...
ای روی تو کشف صورت از عمادالدین نسیمی رباعی 75
1. ای روی تو کشف صورت حق کرده
انگشت تو فرق ماه را شق کرده
...
ای زلف تو حلقه بر از عمادالدین نسیمی رباعی 76
1. ای زلف تو حلقه بر رخ ماه زده
حسن تو بر آفتاب خرگاه زده
...
ای روی تو گلبن گلستان از عمادالدین نسیمی رباعی 77
1. ای روی تو گلبن گلستان همه
نوش لب تو چشمه حیوان همه
...
ای آن که تو پیوسته از عمادالدین نسیمی رباعی 78
1. ای آن که تو پیوسته خدا می طلبی
از خود بطلب اگر مرا می طلبی
...
در دار وجود گشت دیار از عمادالدین نسیمی رباعی 79
1. در دار وجود گشت دیار علی
چون هست یقین ولی جبار علی
...
خواهی که شراب اولیا از عمادالدین نسیمی رباعی 80
1. خواهی که شراب اولیا نوش کنی
باید سخن فضل خدا گوش کنی
...
واقف به خدا ز بی وقوفی از عمادالدین نسیمی رباعی 81
1. واقف به خدا ز بی وقوفی نشوی
عارف به حق از طریق صوفی نشوی
...
تا عارف ذات لامکانی از عمادالدین نسیمی رباعی 82
1. تا عارف ذات لامکانی نشوی
هستی تو فنا و جاودانی نشوی
...
ای آن که تو تن را به از عمادالدین نسیمی رباعی 83
1. ای آن که تو تن را به سفالی ننهی
لب بر لب آن آب زلالی ننهی
...
آن حرف که آن اصل کتاب از عمادالدین نسیمی رباعی 84
1. آن حرف که آن اصل کتاب است تویی
وان فرد که مبداء حساب است تویی
...