پس فقیر آن شیخ را احوال گفت از مولانا مثنوی معنوی 103
1. پس فقیر آن شیخ را احوال گفت
عذر را با آن غرامت کرد جفت
گر تو هستی آشنای جان من از مولانا مثنوی معنوی 104
1. گر تو هستی آشنای جان من
نیست دعوی گفت معنیلان من
مادر یحیی به مریم در نهفت از مولانا مثنوی معنوی 105
1. مادر یحیی به مریم در نهفت
پیشتر از وضع حمل خویش گفت
ابلهان گویند کین افسانه را از مولانا مثنوی معنوی 106
1. ابلهان گویند کین افسانه را
خط بکش زیرا دروغست و خطا
این بداند کانک اهل خاطرست از مولانا مثنوی معنوی 107
1. این بداند کانک اهل خاطرست
غایب آفاق او را حاضرست
ماجرای شمع با پروانه تو از مولانا مثنوی معنوی 108
1. ماجرای شمع با پروانه تو
بشنو و معنی گزین ز افسانه تو
گفت اینک راست پذرفتم بجان از مولانا مثنوی معنوی 109
1. گفت اینک راست پذرفتم بجان
کژ نماید راست در پیش کژان
گفت دانایی برای داستان از مولانا مثنوی معنوی 110
1. گفت دانایی برای داستان
که درختی هست در هندوستان
بود شیخی عالمی قطبی کریم از مولانا مثنوی معنوی 111
1. بود شیخی عالمی قطبی کریم
اندر آن منزل که آیس شد ندیم
چار کس را داد مردی یک درم از مولانا مثنوی معنوی 112
1. چار کس را داد مردی یک درم
آن یکی گفت این بانگوری دهم