پس از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 103
1. پس فقیر آن شیخ را احوال گفت
عذر را با آن غرامت کرد جفت
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 104
1. گر تو هستی آشنای جان من
نیست دعوی گفت معنی‌لان من
مادر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 105
1. مادر یحیی به مریم در نهفت
پیشتر از وضع حمل خویش گفت
ابلهان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 106
1. ابلهان گویند کین افسانه را
خط بکش زیرا دروغست و خطا
این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 107
1. این بداند کانک اهل خاطرست
غایب آفاق او را حاضرست
ماجرای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 108
1. ماجرای شمع با پروانه تو
بشنو و معنی گزین ز افسانه تو
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 109
1. گفت اینک راست پذرفتم بجان
کژ نماید راست در پیش کژان
گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 110
1. گفت دانایی برای داستان
که درختی هست در هندوستان
بود از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 111
1. بود شیخی عالمی قطبی کریم
اندر آن منزل که آیس شد ندیم
چار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 112
1. چار کس را داد مردی یک درم
آن یکی گفت این بانگوری دهم