نی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1974
1. نی گفت که پای من به گل بود بسی
ناگاه بریدند سرم در هوسی
نی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1975
1. نی من منم و نی تو توئی نی تو منی
هم من منم و هم تو توئی و هم تو منی
واپس از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1976
1. واپس مانی ز یار واپس باشی
از شاخ درخت بگسلی خس باشی
وقف از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1977
1. وقف است مرا عمر در این مشتاقی
احسنت زهی طراوت و رواقی
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1978
1. هر پارهٔ خاک را چو ماهی کردی
وانگه مه را قرین شاهی کردی
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1979
1. هر روز پگاه خیمه بر جوی زنی
صد نقش تو بر گلشن خوشبوی زنی
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1980
1. هر روز ز عاشقی و شیرین رائی
مر عاشق را پیرهنی فرمائی
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1981
1. هر روز یکی شور بر این جمع زنی
بنیاد هزار عاقبت را بکنی
هرشب از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1982
1. هرشب که به بنده هم‌نشین می‌افتی
چون نور مهی که بر زمین می‌افتی
هرگز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1983
1. هرگز به مزاج خود یکی دم نزنی
تا از دم خویش گردن غم نزنی
هرگز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1984
1. هرگز نبود میل تو کافراشت کنی
تا عاشق آنی که فرو داشت کنی
هرکس از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1985
1. هرکس کسکی دارد و هرکس یاری
آن یار وفادار کجا شد باری