نگارا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 680
1. نگارا مردگان از جان چه دانند
کلاغان قدر تابستان چه دانند
کسی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 681
1. کسی که غیر این سوداش نبود
ز ذوق ماش یاد ماش نبود
یکی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 682
1. یکی لحظه از او دوری نباید
کز آن دوری خرابی‌ها فزاید
ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 683
1. ز خاک من اگر گندم برآید
از آن گر نان پزی مستی فزاید
ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 684
1. ز رویت دسته گل می‌توان کرد
ز زلفت شاخ سنبل می‌توان کرد
دل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 685
1. دل با دل دوست در حنین باشد
گویای خموش همچنین باشد
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 686
1. ای مطرب جان چو دف به دست آمد
این پرده بزن که یار مست آمد
کی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 687
1. کی باشد کاین قفس چمن گردد
و اندرخور گام و کام من گردد
روی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 688
1. روی تو به رنگریز کان ماند
زلف تو به نقش بند جان ماند
دوش از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 689
1. دوش از بت من جهان چه می‌شد
وز ماه من آسمان چه می‌شد
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 690
1. ای عشق که جمله از تو شادند
وز نور تو عاشقان بزادند