گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2727
1. گر وسوسه ره دهی به گوشی
افسرده شوی بدان ز جوشی
باغ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2728
1. باغ است و بهار و سرو عالی
ما می‌نرویم از این حوالی
با از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2729
1. با این همه مهر و مهربانی
دل می‌دهدت که خشم رانی
آورد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2730
1. آورد خبر شکرستانی
کز مصر رسید کاروانی
بشنیده از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2731
1. بشنیده بدم که جان جانی
آنی و هزار همچنانی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2732
1. ای ساقی باده معانی
درده تو شراب ارغوانی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2733
1. ای وصل تو آب زندگانی
تدبیر خلاص ما تو دانی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2734
1. ای بی‌تو حرام زندگانی
خود بی‌تو کدام زندگانی
برجه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2735
1. برجه که بهار زد صلایی
در باغ خرام چون صبایی
چون از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2736
1. چون سوی برادری بپویی
باید که نخست رو بشویی
مجلس از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2737
1. مجلس چو چراغ و تو چو آبی
وز آب چراغ را خرابی