من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1193
1. من از سخنان مهرانگیز
دل پر دارم ز خواب برخیز
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1194
1. گر نه‌ای دیوانه رو مر خویش را دیوانه ساز
گر چه صد ره مات گشتی مهره دیگر بباز
سوی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1195
1. سوی خانه خویش آمد عشق آن عاشق نواز
عشق دارد در تصور صورتی صورت گداز
عاشقان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1196
1. عاشقان را شد مسلم شب نشستن تا به روز
خوردنی و خواب نی اندر هوای دلفروز
اگر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1197
1. اگر آتش است یارت تو برو در او همی‌سوز
به شب فراق سوزان تو چو شمع باش تا روز
سیمرغ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1198
1. سیمرغ کوه قاف رسیدن گرفت باز
مرغ دلم ز سینه پریدن گرفت باز
یا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1199
1. یا مکثر الدلال علی الخلق بالنشوز
الفوز فی لقایک طوبی لمن یفوز
ساقی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1200
1. ساقی روحانیان روح شدم خیز خیز
تا که ببینند خلق دبدبه رستخیز
برای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1201
1. برای عاشق و دزدست شب فراخ و دراز
هلا بیا شب لولی و کار هر دو بساز
به از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1202
1. به آفتاب شهم گفت هین مکن این ناز
که گر تو روی بپوشی کنیم ما رو باز
برو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1203
1. برو برو که نفورم ز عشق عارآمیز
برو برو گل سرخی ولیک خارآمیز