خورشید آسمان وزارت که روی ملک از محتشم قطعه 13
1. خورشید آسمان وزارت که روی ملک
آئینه‌وش ز صیقل عدلش منور است
تا رخش طبعم از پی معنی تکاور است از محتشم قطعه 14
1. تا رخش طبعم از پی معنی تکاور است
میدان نورد مدحت مقصود قشر است
ای فلک آستان که خاک درت از محتشم قطعه 15
1. ای فلک آستان که خاک درت
تارک آرای خلق ایام است
بدر فلک شرف خلیفه از محتشم قطعه 16
1. بدر فلک شرف خلیفه
چون زایر تربت حسین است
ای فلک حشمت که در دکان نظم محتشم از محتشم قطعه 17
1. ای فلک حشمت که در دکان نظم محتشم
به ز مدح مشتری گیر تو یک پرگاله نیست
میرزا جانی به یک آن سرو سرا بستان لطف از محتشم قطعه 18
1. میرزا جانی به یک آن سرو سرا بستان لطف
از جهان چون خیمه زد بر طرف انهار بهشت
زبدة الاخوان فصیح خوش کلام از محتشم قطعه 19
1. زبدة الاخوان فصیح خوش کلام
صاحب نظم و مقالات فصیح
گلبرگ نو دمیدهٔ محمد تقی که بود از محتشم قطعه 20
1. گلبرگ نو دمیدهٔ محمد تقی که بود
پاکیزه طینت و ملکی خوی و پاکزاد
ایا ملاذ سلاطین که کردگار تو را از محتشم قطعه 21
1. ایا ملاذ سلاطین که کردگار تو را
زیاده از همه اسباب شوکت و شان داد
خان حاتم دل جم جاه که جبار جلیل از محتشم قطعه 22
1. خان حاتم دل جم جاه که جبار جلیل
هرچه از بدو ازل داد باو نیکو داد
حافظ بی‌چاره در راه اجل از محتشم قطعه 23
1. حافظ بی‌چاره در راه اجل
سر به امر خالق اکبر نهاد
زیب اتراک جهان فخر هنرمندان عصر از محتشم قطعه 24
1. زیب اتراک جهان فخر هنرمندان عصر
آن که چرخ بی‌هنر با بخت او پرخاش کرد