چو مر گیو از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 22
1. چو مر گیو را برد پرخاشخر
پدید آمد از دور بار دگر
چو از تیره از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 23
1. چو از تیره شب نیمه ای در گذشت
ستاره ز گردنده گردون بگشت
فرامرز از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 24
1. فرامرز کز پیش رستم برفت
پی اسب گردان ایران گرفت
چو بشنید از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 25
1. چو بشنید ازو این سخن زال زر
بدو گفت کای ترک پرخاشخر
وزین روی از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 26
1. وزین روی رستم چو شیر ژیان
بیامد بر پیلسم در زمان
چو دستان از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 27
1. چو دستان فرامرز یل را بدید
رخ پهلوان همچو گل بشکفید
چو از روز از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 28
1. چو از روز یک نیمه بگذشت راست
ز سوی بیابان یکی گرد خاست
چو بشنید از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 29
1. چو بشنید زو پیلسم این سخن
بپیچید از درد مرد کهن
وز آن پس از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 30
1. وز آن پس به اسب اندر آمد چو باد
ز یزدان نیکی دهش کرد یاد
بر آورد از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 31
1. بر آورد برزوی شمشیر تیز
تن پیلسم کرد پس ریز ریز
چو رستم از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 32
1. چو رستم چنین گفت برزوی شیر
بیامد به نزدیک شاه دلیر