محمد رسولش به هر دو سرای از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 1
1. محمد رسولش به هر دو سرای
که بگزیدش از خلق عالم خدای
به نام خداوند کون و مکان از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 1
1. به نام خداوند کون و مکان
خدای زمین( و) خدای زمان
چنین خواندم از نامه باستان از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 3
1. چنین خواندم از نامه باستان
که بنوشته بودند از راستان
ز شنگان چو سهراب آمد به در از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 4
1. ز شنگان چو سهراب آمد به در
شده بود شهرو ازو بارور
از آن پس که برگشت از آن رزمگاه از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 5
1. از آن پس که برگشت از آن رزمگاه
که رستم برو کرد گیتی سیاه
و زان پس به گرسیوز آواز داد از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 6
1. و زان پس به گرسیوز آواز داد
کز ایدر بران باره بر سان باد
بگفت این و آمد به نزدیک شاه از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 7
1. بگفت این و آمد به نزدیک شاه
بدو گفت کای شاه توران سپاه
سپیده چو پیدا شد از چرخ پیر از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 8
1. سپیده چو پیدا شد از چرخ پیر
چو سیماب شد روی دریای قیر
چو رستم مر آن هر دو تن را بدید از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 9
1. چو رستم مر آن هر دو تن را بدید
زغم روی او گشت چون شنبلید
چو خسرو ز برزوی گرد این شنید از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 10
1. چو خسرو ز برزوی گرد این شنید
بدان نامداران همی بنگرید
چو بشنید ازو این سخن در نهان از محمد کوسج برزونامه (بخش کهن) 11
1. چو بشنید ازو این سخن در نهان
بدو گفت کای پهلوان جهان