الا ای صوفی مکشوف باطن از کمال خجندی مقطع 1
1. الا ای صوفی مکشوف باطن
که بنمایی ره ارباب ورع را
ای آنکه دفتر ما دیدی پر از از کمال خجندی مقطع 2
1. ای آنکه دفتر ما دیدی پر از حواشی
دانم که با دل خود گفتی چهاست اینها
چو آید بر دلم اندوه بی وقت از کمال خجندی مقطع 3
1. چو آید بر دلم اندوه بی وقت
ز دور دون صباحا او رواحا
ز بنده خسرو فخار اجازتی می از کمال خجندی مقطع 4
1. ز بنده خسرو فخار اجازتی می خواست
که در غزل ببرم نام آن دلارا را
چو بیتی به بیت خود نمدی از کمال خجندی مقطع 5
1. چو بیتی به بیت خود نمدی
خواستی گر چه آن سزاوار است
حافظ بربط نواز چنگ ساز از کمال خجندی مقطع 6
1. حافظ بربط نواز چنگ ساز
بامنت از بی نوایی جنگ چیست
حمیدک همی گفت با دوستان از کمال خجندی مقطع 7
1. حمیدک همی گفت با دوستان
که ماموش مه پیکر و دوست روست
خادمی نااهل خوارزمی که باد از کمال خجندی مقطع 8
1. خادمی نااهل خوارزمی که باد
هر دو دندانش شکسته همچو دست
دی بمن شیرین لبی گفت این لغت از کمال خجندی مقطع 9
1. دی بمن شیرین لبی گفت این لغت
گر بمن نا اهل و دانا گویمت
دهقان فضل عالم بردان هلال از کمال خجندی مقطع 10
1. دهقان فضل عالم بردان هلال دین
آنی که جنه است چو خمی پرزگندم است
ذاکر حق که دل روشنت از بیداریست از کمال خجندی مقطع 11
1. ذاکر حق که دل روشنت از بیداریست
همدم صبح سحر خیز و خنک جان و تنت
زر طلبان همچو در حلقه بگوش از کمال خجندی مقطع 12
1. زر طلبان همچو در حلقه بگوش آمدند
شکر کز آزادگی بنده در آن سلک نیست