چندان که نگاه می‌کنم هر سویی از خیام رباعی 169
1. چندان که نگاه می‌کنم هر سویی
در باغ روان است ز کوثر جویی
خوش باش که پخته‌اند سودای تو دی از خیام رباعی 170
1. خوش باش که پخته‌اند سودای تو دی
فارغ شده‌اند از تمنای تو دی
در کارگه کوزه‌گری کردم رای از خیام رباعی 171
1. در کارگه کوزه‌گری کردم رای
در پایه چرخ دیدم استاد بپای
در گوش دلم گفت فلک پنهانی از خیام رباعی 172
1. در گوش دلم گفت فلک پنهانی
حکمی که قضا بود ز من میدانی
زان کوزهٔ می که نیست در وی ضرری از خیام رباعی 173
1. زان کوزهٔ می که نیست در وی ضرری
پر کن قدحی بخور بمن ده دگری
گر آمدنم بخود بدی نامدمی از خیام رباعی 174
1. گر آمدنم بخود بدی نامدمی
ور نیز شدن بمن بدی کی شدمی
گر دست دهد ز مغز گندم نانی از خیام رباعی 175
1. گر دست دهد ز مغز گندم نانی
وز می دو منی ز گوسفندی رانی
گر کار فلک به عدل سنجیده بدی از خیام رباعی 176
1. گر کار فلک به عدل سنجیده بدی
احوال فلک جمله پسندیده بدی
هان کوزه‌گرا بپای اگر هشیاری از خیام رباعی 177
1. هان کوزه‌گرا بپای اگر هشیاری
تا چند کنی بر گل مردم خواری
هنگام صبوح ای صنم فرخ پی از خیام رباعی 178
1. هنگام صبوح ای صنم فرخ پی
برساز ترانه‌ای و پیش‌آور می