زندگانی چو مال میراث از خاقانی شروانی قطعه 25
1. زندگانی چو مال میراث است
که نبینی بقاش جز به زکات
...
کو آنکه نقد او به ترازوی از خاقانی شروانی قطعه 26
1. کو آنکه نقد او به ترازوی هفت چرخ
شش دانگ بود راست بهر کفه‌ای که سخت
...
دروغ است آنکه گوید از خاقانی شروانی قطعه 27
1. دروغ است آنکه گوید این که در سنگ
فروغ خور عقیق اندر یمن ساخت
...
دوش آن زمان که چشمهٔ از خاقانی شروانی قطعه 28
1. دوش آن زمان که چشمهٔ زراب آسمان
سیماب‌وار زین سوی چاه زمین گریخت
...
دوست دشمن گشت و دشمن از خاقانی شروانی قطعه 29
1. دوست دشمن گشت و دشمن دوست شد خاقانیا
آن زمان کاقبال بی‌ادبار بینی بر درت
...
گفتم ای دل بهر دربان از خاقانی شروانی قطعه 30
1. گفتم ای دل بهر دربان جلال
نعل اسب از تاج دانائی فرست
...
خاقانیا ز دل سبکی سر از خاقانی شروانی قطعه 31
1. خاقانیا ز دل سبکی سر گران مباش
کو هر که زادهٔ سخن توست خصم توست
...
خاقانیا چه مژده دهی از خاقانی شروانی قطعه 32
1. خاقانیا چه مژده دهی کز سواد ملک
یک باره فتنهٔ دو هوائی فرو نشست
...
نه همت من به پایه راضی از خاقانی شروانی قطعه 33
1. نه همت من به پایه راضی است
نه پایه سزای همتم هست
...
خواجه اسعد چو می خورد از خاقانی شروانی قطعه 34
1. خواجه اسعد چو می خورد پیوست
طرفه شکلی شود چو گردد مست
...
گیرم که دل درست ما نیست از خاقانی شروانی قطعه 35
1. گیرم که دل درست ما نیست
آخر نام درست ما هست
...
حوری از کوفه به کوری از خاقانی شروانی قطعه 36
1. حوری از کوفه به کوری ز عجم
دم همی داد و حریفی می‌جست
...