گر کشتنیم چنان کش از خاقانی شروانی رباعی 336
1. گر کشتنیم چنان کش از بهر خدای
کز بنده شنوده باشی از روح افزای
هر نیمه شبم تبم مرتب از خاقانی شروانی رباعی 337
1. هر نیمه شبم تبم مرتب بینی
ناخن چو فلک، عرق چو کوکب بینی
بیدل نیمی گر به رخت از خاقانی شروانی رباعی 338
1. بیدل نیمی گر به رخت بنگرمی
گمره نیمی گر به درت بگذرمی
سیمرغ وصالی ای بت از خاقانی شروانی رباعی 339
1. سیمرغ وصالی ای بت عالی رای
دادی لقبم همای گیتی آرای
خاک شومی گرنه چنین از خاقانی شروانی رباعی 340
1. خاک شومی گرنه چنین خون خوریی
نازت برمی گرنه چنین کافریی
خاقانی را همیشه بیغاره از خاقانی شروانی رباعی 341
1. خاقانی را همیشه بیغاره زنی
هم نیش به جان او چو جراره زنی
امروز به خشک جان تو از خاقانی شروانی رباعی 342
1. امروز به خشک جان تو مهمان منی
جان پیش کشم چرا که جانان منی
از شهر تو رفت خواهم از خاقانی شروانی رباعی 343
1. از شهر تو رفت خواهم ای شهرآرای
جان را به وداع کوتهی روی بنمای
روزی که سر زلف چو چوگان از خاقانی شروانی رباعی 344
1. روزی که سر زلف چو چوگان داری
آسیمه دلم چو گوی میدان داری
شب‌های سده زلف مغان‌فش از خاقانی شروانی رباعی 345
1. شب‌های سده زلف مغان‌فش داری
در جام طرب بادهٔ دلکش داری
ای زلف بتم عقرب مه از خاقانی شروانی رباعی 346
1. ای زلف بتم عقرب مه جولانی
جادو صفتی گرچه به ثعبان مانی
راهی که در او خنگ فلک از خاقانی شروانی رباعی 347
1. راهی که در او خنگ فلک لنگ شدی
از وسعت او دل جهان تنگ شدی