بی زحمت تو با تو وصالی است مرا از خاقانی رباعی 1
1. بی زحمت تو با تو وصالی است مرا
فارغ ز تو با تو حسب حالی است مرا
غم کرد ریاض جان مه و سال مرا از خاقانی رباعی 2
1. غم کرد ریاض جان مه و سال مرا
آئینه ندارد دل خوشحال مرا
دل خاص تو و من تن تنها اینجا از خاقانی رباعی 3
1. دل خاص تو و من تن تنها اینجا
گوهر به کفت بماند و دریا اینجا
ای دوست غم تو سربه سر سوخت مرا از خاقانی رباعی 4
1. ای دوست غم تو سربه سر سوخت مرا
چون شمع به بزم درد افروخت مرا
عشق تو بکشت عالم و عامی را از خاقانی رباعی 5
1. عشق تو بکشت عالم و عامی را
زلف تو برانداخت نکونامی را
می‌ساخت چو صبح لاله‌گون رنگ هوا از خاقانی رباعی 6
1. می‌ساخت چو صبح لاله‌گون رنگ هوا
با توبهٔ من داشت نمک جنگ هوا
عیسی لب و آفتاب روئی پسرا از خاقانی رباعی 7
1. عیسی لب و آفتاب روئی پسرا
زنار خط و صلیب موئی پسرا
ای تیر هنر صهیل و برجیس لقا از خاقانی رباعی 8
1. ای تیر هنر صهیل و برجیس لقا
شعری فش و فرقدفر و ناهید صفا
پذرفت سه بوس از لب شیرین ما را از خاقانی رباعی 9
1. پذرفت سه بوس از لب شیرین ما را
یک شب به فریب داشت غمگین ما را
ای دوست اگر صاحب فقری و فنا از خاقانی رباعی 10
1. ای دوست اگر صاحب فقری و فنا
باید که شعورت نبود جز به خدا
از من شب هجر می‌بپرسید حباب از خاقانی رباعی 11
1. از من شب هجر می‌بپرسید حباب
دریای غمم کدام آرام و چه خواب
سنگ اندر بر بسی دویدیم چو آب از خاقانی رباعی 12
1. سنگ اندر بر بسی دویدیم چو آب
بار همه خار و خس کشیدیم چو آب