همچو بوی غنچهٔ بگزینی شبی کز انزوا از جویای تبریزی دیوان اشعار 1
1. همچو بوی غنچهٔ بگزینی شبی کز انزوا
میروی از حرص پیش از صبح دنبال مسا
آه تا کی طاقت آرد درد حرمان ترا از جویای تبریزی دیوان اشعار 2
1. آه تا کی طاقت آرد درد حرمان ترا
آسمان دور و زمین سخت و فغانم نارسا
کسی ندیده ندامت ز تارک دنیا از جویای تبریزی دیوان اشعار 3
1. کسی ندیده ندامت ز تارک دنیا
گزیدنی نبود پشت دست استغنا
تن داد هر آن کو زغمت سوز و الم را از جویای تبریزی دیوان اشعار 4
1. تن داد هر آن کو زغمت سوز و الم را
چون شمع درین راه ز سر ساخت قدم را
در بلند و پست دنیای اسیر انقلاب از جویای تبریزی دیوان اشعار 5
1. در بلند و پست دنیای اسیر انقلاب
زورق عمرت تباهی گشته در موج سراب
اکنون که ز پیریم به عینک سر و کار است از جویای تبریزی دیوان اشعار 6
1. اکنون که ز پیریم به عینک سر و کار است
پیوسته دو چشمم به تماشای تو چار است
آن کسوت نازک که بر اندام تو بار است از جویای تبریزی دیوان اشعار 7
1. آن کسوت نازک که بر اندام تو بار است
چون نکهت گل دست در آغوش بهار است
رنگین شده سرتاسر عالم ز بهار است از جویای تبریزی دیوان اشعار 8
1. رنگین شده سرتاسر عالم ز بهار است
تا خار گل امروز به رنگ گل خار است
چون لخت جگر بر مژهٔ عاشق زار است از جویای تبریزی دیوان اشعار 9
1. چون لخت جگر بر مژهٔ عاشق زار است
هر برگ که پاشیده ز گل بر سر خاک است
ز دامنی که دم صبح بر جهان افشاند از جویای تبریزی دیوان اشعار 10
1. ز دامنی که دم صبح بر جهان افشاند
جهان فیض بر این تیره خاکدان افشاند
خوبی تن ز فیض جان باشد از جویای تبریزی دیوان اشعار 11
1. خوبی تن ز فیض جان باشد
رونق خانه، میهمان باشد
به حمدالله زبان نکته سنجم گوهر افشان شد از جویای تبریزی دیوان اشعار 12
1. به حمدالله زبان نکته سنجم گوهر افشان شد
امیرالمومنین شاه ولایت را ثناخوان شد