تا ما ره تسبیح و ثنا می پوییم از جامی رباعی 1
1. تا ما ره تسبیح و ثنا می پوییم
«سبحانک لاعلم لنا» می گوییم
از ساحت دل گرد ریا رفتن به از جامی رباعی 2
1. از ساحت دل گرد ریا رفتن به
وانگه گهر حمد و ثنا سفتن به
دل گوهر سبحه محبت می سفت از جامی رباعی 3
1. دل گوهر سبحه محبت می سفت
وز ساحت جان غبار غفلت می رفت
روشن گهری که جان پاکان سفته ست از جامی رباعی 4
1. روشن گهری که جان پاکان سفته ست
گرد غفلت ز خوابناکان رفته ست
تا تو نزنی طعن کسی در عالم از جامی رباعی 5
1. تا تو نزنی طعن کسی در عالم
زانسان که زدند قدسیان بر آدم
جانا لبم از ذکر تو خاموش مباد از جامی رباعی 6
1. جانا لبم از ذکر تو خاموش مباد
یاد تو ز خاطرم فراموش مباد
از شهر عدم آمده ام سوی وجود از جامی رباعی 7
1. از شهر عدم آمده ام سوی وجود
افتاده غریبم به سرکوی وجود
آنم که به عهد عشقبازی گروم از جامی رباعی 8
1. آنم که به عهد عشقبازی گروم
حاشا که به غیر عشقبازی گروم
تا کی ز تصوف خر و بار آوردن از جامی رباعی 9
1. تا کی ز تصوف خر و بار آوردن
بر جای یکی نکته هزار آوردن
تا پیش تو ای شمع چگل مردودم از جامی رباعی 10
1. تا پیش تو ای شمع چگل مردودم
با دود دل از سوختگان معدودم
قد قل الی میلک ای جان و جهان از جامی رباعی 11
1. قد قل الی میلک ای جان و جهان
و اعتاص علی نیلک ای جان و جهان
من کیستم از شهر خرد تاخته ای از جامی رباعی 12
1. من کیستم از شهر خرد تاخته ای
در عشق بتان دینی دین باخته ای