واسطة العقد - رباعیات در دیوان اشعار جامی

1 پیری دیدم ز نقش هستی ساده قفل همه مشکلات را بگشاده

2 گفتم که اراده چیست ای آزاده فرمود که ترک ما علیه العاده

1 از لجه هجر ساحلی می خواهم در ساحت وصل منزلی می خواهم

2 اینها همه علت است بی خواهش خویش مستغرق عشق تو دلی می خواهم

1 ای کشته مرا به تیغ لاغ و لابه دور از تو به سان ماهیم بر تابه

2 من غرقه به خون بی تو و توبا دگران همخانه و همخوابه و هم گرمابه

1 ای خوانده به عزم رفتن افسون همه بگرفته غمت درون و بیرون همه

2 ما زنده به آنیم که بازآیی زود گر دیر آیی به گردنت خون همه

1 از زیب خطت عذار نایافته زین نبود ز تو تا مه سر مویی مابین

2 باشد زشعاع رخ دو چشم تو دو عین بینی الفی کشیده بین العینین

1 ای پایه بخل از تو شده پست سخا وز ساغر لطف تو جهان مست سخا

2 می بود سخا پی سپر بخل شده بگرفت سخای دست تو دست سخا

1 این مرغ خجسته فر که میمون بادا پروازگهش فراز گردون بادا

2 از اوج قبول بال اقبال زنان بر شاه جهانیان همایون بادا

1 روزی بینی مرا به خاک افتاده وز تیغ اجل به سینه چاک افتاده

2 جان روی به عالم بقا آورده تن بر سر بستر هلاک افتاده

1 این نسخه که نزهتگه عقل و جان است در خوبی او چشم خرد حیران است

2 خرم چمنیست از گل و ریحان پر اوراق گل و خطوط اوریحان است

1 از ساحت دل گرد ریا رفتن به وانگه گهر حمد و ثنا سفتن به

2 لیکن چو زبان علم ازان کوتاه است «سبحانک لا علم لنا» گفتن به