واسطة العقد - قطعات در دیوان اشعار جامی

1 هیچ کس را نشود دنیی و دین جمع به هم وای آن کس که به دنییست گرفتار شده

2 لفظ دین بر سر دینار چه باشد یعنی دین دنیی طلبان در سر دینار شده

1 آن شنیدستی که کناسی ز سرگین زیر بار گفت شکر آن را که از عزت مرا سر برافراخت

2 بوالفضولی طعنه زد کای کار تو سرگین کشی کی خردمند این هنر را مایه عزت شناخت

3 گفت کای نادان کدامین عز ازان افزون بود کز پی روزی به امثال تو محتاجم نساخت

1 جامی آمد درین سرای نبرد دولت مرد عقل مادرزاد

2 وگر آن نیز نیست شیوه ادبی کرده حاصل ز خدمت استاد

3 وگر آن نیز نیست سیم و زری که شود پرده پوش شر و فساد

4 وگر آن نیز نیست حادثه ای که کند نخل عمرش از بنیاد

1 جامی سخن بر آینه دل بود چو زنگ زین زنگ به که آینه خود دهی صفا

2 اعراض کن ز شعر که شغلیست بس عریض این چند روزه عمر به آن کی کند وفا

3 وز زانکه نیست طاقت اعراض ازان تو را حمد خدای پیشه کن و نعت مصطفی

1 درونی پر طمع جامی مزن طعن که در طبع فلان ممسک کرم نیست

2 چو آید در میان میزان انصاف طمع در خست از امساک کم نیست

1 عروس حجله طبعم که شاهد سخن است ز آب و خاک خراسان چو دید ناسازی

2 وداع کرد مرا و نهاد روی به روم به عزم خدمت شاه مجاهد غازی

1 خواجه آورد بهر سفره ما پشت آن یک دو گوسفند که کشت

2 لیکن از دست نخوت جودش نشد آلوده ام به آن انگشت

3 هست ازان با خودش تصور آن که به حاتم همی رسد به دو پشت

1 کلامت بس دقیق افتاد کلا که در دقت ز مو فرقش توان کرد

2 لطافت در سخنهای لطیفت سرت کالماء او کاللون فی الورد

1 گفته ای کعبه بود خانه من لیکن این پیش خرد ممنوع است

2 نه در او« امنهم من خوف » است نه در او« اطعمهم من جوع » است

1 هر چند شود عدو زبونت سررشته حزم را مکن گم

2 چون مار فتد به زیر پایت پا بر سرمار نه نه بر دم