بر شکل بتان رهزن عشاق حق است از جامی رباعی 13
1. بر شکل بتان رهزن عشاق حق است
لا بلکه عیان در همه آفاق حق است
...
زین پیش برون ز خویش پنداشتمت از جامی رباعی 14
1. زین پیش برون ز خویش پنداشتمت
در غایت سیر خود گمان داشتمت
...
کردم توبه شکستیش روز نخست از جامی رباعی 15
1. کردم توبه شکستیش روز نخست
چون بشکستم به توبه ام خواندی چست
...
آن کس که لبت دید تو را جان گفته ست از جامی رباعی 16
1. آن کس که لبت دید تو را جان گفته ست
وان کس که رخت، مهر درخشان گفته ست
...
قرب تو به اسباب و علل نتوان یافت از جامی رباعی 17
1. قرب تو به اسباب و علل نتوان یافت
بی سابقه فضل ازل نتوان یافت
...
سوفسطایی که از خرد بی خبر است از جامی رباعی 18
1. سوفسطایی که از خرد بی خبر است
گوید عالم خیالی اندر گذر است
...
راهی ست ز حق به خلق بس روشن و راست از جامی رباعی 19
1. راهی ست ز حق به خلق بس روشن و راست
راهی ست ز خلق سوی حق پر کم و کاست
...
روزم به غم جهان فرسوده گذشت از جامی رباعی 20
1. روزم به غم جهان فرسوده گذشت
شب در هوس بوده و نابوده گذشت
...
نی بر دل ما ز هیچ یاری باری ست از جامی رباعی 21
1. نی بر دل ما ز هیچ یاری باری ست
نی بر دل هیچ کس ز ما آزاری ست
...
باز آ که عظیم دردناکم ز غمت از جامی رباعی 22
1. باز آ که عظیم دردناکم ز غمت
پیراهن صبر کرده چاکم ز غمت
...
مسکین دل من بر آتش عشق گداخت از جامی رباعی 23
1. مسکین دل من بر آتش عشق گداخت
واندر طلب تو نقد هستی درباخت
...
با زلف تو نافه را سر مسکینی ست از جامی رباعی 24
1. با زلف تو نافه را سر مسکینی ست
با روی تو ماه رسته از خودبینی ست
...