فاتحة الشباب - رباعیات در دیوان اشعار جامی

1 سبحانک لا علم لنا الا ما علمت و الهمت لنا الهاما

2 ما را برهان ز ما و آگاهی ده از سر معینی که داری با ما

1 دردا و هزار بار دردا دردا کامروز ندارم خبری از فردا

2 فردا که شوم فرد ز بیگانه و خویش رب ارحم لی ولا تذرنی فردا

1 گه باده و گاه جام خوانیم تو را گه دانه و گاه دام خوانیم تو را

2 جز نام تو بر لوح جهان حرفی نیست آیا به کدام نام خوانیم تو را

1 عمری به شکیب می ستودم خود را در شیوه صبر می نمودم خود را

2 چون هجر آمد کدام صبر و چه شکیب المنة لله آزمودم خود را

1 گر شاخ صبوری به بر آید چه عجب ور محنت دوری به سر آید چه عجب

2 چون دل که خلاصه وجود است آنجاست تن نیز اگر بر اثر آید چه عجب

1 درج دهنت که هست تنگ و نایاب در وی درج است سی و دو در خوشاب

2 رنگین لب تو بود پی ضبط حساب بر وی رقم «لام » و «بی » از لعل مذاب

1 ای رحمت تو شامل ملک و ملکوت خاص تو ردای کبریا و جبروت

2 جان را به تو قوت است و دل را به تو قوت انت الباقی و کل شی ء سیموت

1 من ناحیة الوصال هبت نفحات فارتاح فؤادنا لشم الفوحات

2 در وادی هجر تشنه لب می مردیم آمد ز سحاب لطف جانان رشحات

1 توحید حق ای خلاصه مخترعات باشد به سخن یافتن از ممتنعات

2 رو نفی وجود کن که در خود یابی سری که نیابی ز فصوص و لمعات

1 یک ذره ز ذرات جهان پیدا نیست کز نور تو لمعه ای در آن پیدا نیست

2 از غیر نشان تو همی جستم دی و امروز ز غیر تو نشان پیدا نیست