به مصر و شام که گیرند وقف را به تمام از جامی قطعه 1
1. به مصر و شام که گیرند وقف را به تمام
قضات اگر چه نباشند مستحق آن را
جامی ابنای زمان از قول حق صم اند از جامی قطعه 2
1. جامی ابنای زمان از قول حق صم اند و بکم
نام ایشان نیست عندالله به جز شرالدواب
باز رست از پنجه پنجه گریبان حیات از جامی قطعه 3
1. باز رست از پنجه پنجه گریبان حیات
جامی اما نامدت دامان بهبودی به دست
ای سهی قد که عمر تو اکثر از جامی قطعه 4
1. ای سهی قد که عمر تو اکثر
گشته مصرف به نحو و تصریف است
هر پسر کو از پدر لافد نه از فضل و هنر از جامی قطعه 5
1. هر پسر کو از پدر لافد نه از فضل و هنر
فی المثل گر دیده را مردم بود نامردم است
بود شاها رعیت آن خزینه از جامی قطعه 6
1. بود شاها رعیت آن خزینه
که در وی گنج های زر دفینه است
ایا شاهی که هر جا مسند عدل از جامی قطعه 7
1. ایا شاهی که هر جا مسند عدل
نهادی ظلم از آنجا رخت برداشت
غلام خامه آن کاتبم که شعر مرا از جامی قطعه 8
1. غلام خامه آن کاتبم که شعر مرا
چنان که بود رقم زد نه هر چه خواست نوشت
به بوستان سخن مرغ طبع من اکثر از جامی قطعه 9
1. به بوستان سخن مرغ طبع من اکثر
به هفت بیت شود نغمه ساز و قافیه سنج
هر برق درخشان که بر آید ز بدخشان از جامی قطعه 10
1. هر برق درخشان که بر آید ز بدخشان
صد شعله ازان در دل افگار من افتد
با قضا جامی رضا ده گر چه حکم او تو از جامی قطعه 11
1. با قضا جامی رضا ده گر چه حکم او تو را
از نکو سوی بد از بد سوی بدتر می برد
هر چند زند لاف کرم مرد درم دوست از جامی قطعه 12
1. هر چند زند لاف کرم مرد درم دوست
دریوزه احسان ز در او نتوان کرد