بازم ز دیده ای گل خندان چه می روی از جامی غزل 1004
1. بازم ز دیده ای گل خندان چه می روی
چاکم چو گل فکنده به دامان چه می روی
...
1. بازم ز دیده ای گل خندان چه می روی
چاکم چو گل فکنده به دامان چه می روی
...
1. از مهر ما متاب رخ ای ترک ماهروی
بنما ز روی مهر چو مه گاه گاه روی
...
1. اگر وصف مه می کنم مه تویی
وگر قصد ره مقصد ره تویی
...
1. نازنینا ز نیاز شبم آگاه تویی
واقف آه و دم سرد سحرگاه تویی
...
1. با چنین قامت و بالا که تویی
کیست سرو چمن آنجا که تویی
...
1. این چنین خوب و نازنین که تویی
نبود هیچ کس چنین که تویی
...
1. بس که در جان فگار و چشم بیدارم تویی
هر که پیدا می شود از دور پندارم تویی
...
1. ای صبا گر یاد مهجوران ناشادش دهی
از من بیدل طفیل دیگران یادش دهی
...
1. اغیار را مدام می از جام زر دهی
چون دور ما رسد همه خون جگر دهی
...
1. ای عمر گرانمایه و ای جان گرامی
جانم به فدایت ز کجایی و چه نامی
...
1. هر قطره می لعل که ریزد به زمینی
از جام تو بر خاتم عیش است نگینی
...
1. هر زمان از دور رخ بنمایی و پنهان شوی
برق خرمن سوز عقل و هوش و صبر و جان شوی
...