سلسلةالذهب - دفتر دوم در هفت اورنگ جامی

1 بسم الله الرحمن الرحیم هست صلای سر خوان کریم

2 بشنو ای گوش بر فسانه عشق از صریر قلم ترانه عشق

3 قلم اینک چو نی به لحن صریر قصه عشق می کند تقریر

4 عشق مفتاح مخزن جود است هر چه بینی به عشق موجود است

1 عشق هر چند بین بین آمد میل و جذبی ز جانبین آمد

2 لیک عشق حق است اصل در آن پرتو آن فتاده بر دگران

3 تا بر اهل طلب خدای مجید متجلی نشد به اسم مرید

4 به ارادت نشد کسی موصوف به محبت نشد کسی معروف

1 از ملایک جماعتی هستند کز می عشق جاودان مستند

2 نی ز خود نی ز خلقشان خبری نی به خود نی به خلقشان نظری

3 برده از خلق در وجود سبق در شهود حق اند مستغرق

4 عارفانی که راه دین پویند نام ایشان مهیمین گویند

1 بحر بس ژرف و یم بس طامی قطب حق بایزید بسطامی

2 بود روزی به بادیه گذران دید فرسوده کله ای و بر آن

3 آیتی ثبت بود کش معنی بود خسران دنیی و عقبی

4 چون بر آن سر نوشته را نگریست بوسه ها زد بر آن و زار گریست

1 چون خلیل الله آن امام کرام یافت از حق مواید انعام

2 افسر دولتش نهاد به سر خلعت خلتش فکند به بر

3 شد پی رهروان صاحبدل بر دل پاک او صحف نازل

4 کثرت مالش از عدد بگذشت رمه و گله اش ز حد بگذشت

1 حق چو آن وهم و آن گمان دانست چاره آن در امتحان دانست

2 بهر نقد خلیل خواست محک داد فرمان که فرقه ای ز ملک

3 خلعت از صورت بشر کردند سبحه گویان بر او گذر کردند

4 بانگ تسبیح و نعره تهلیل بر گرفتند در جوار خلیل

1 یا بود عشق منتشی از ذات یا بود منبعث ز حسن صفات

2 یا ز افعال یا ز آثارش می شمر منحصر درین چارش

3 عشق ذات آن بود که باشد دل سوی حق خالی از غرض مایل

4 باز یابد ز خویشتن طلبی که نباشد معینش سببی

1 داشت شاهی بر انس و جان غالب دختری بلکه اختری ثاقب

2 از قضا روزی آن یگانه عصر سر فرو کرد از کرانه قصر

3 حبشی زاده ای بدید از دور دلربا همچو خال چهره حور

4 قامت آن سیاه چرده روان چون الف کرد منزلش در جان

1 داد ذوالنون به بایزید پیام کای گرفته به خواب خوش آرام

2 سر برآور که وقت بیگه گشت پای در نه که کاروان بگذشت

3 بایزیدش جواب داد که مرد آن بود در سرای صلح و نبرد

4 که رود شب به خواب از همه پیش بامدادان رسد به منزل خویش