سلسلةالذهب - دفتر دوم در هفت اورنگ جامی
1 بود شوخی نشسته بر لب بام با فروزان رخی چو ماه تمام
2 بر شکسته کلاه گوشه ناز گشته نازش هلاک اهل نیاز
3 پیری آمد سفید موی شده پشتی از بار دل دو توی شده
4 روی خود را به خاک می مالید وز دل دردناک می نالید
1 بود ازین گونه مرده بوبکر رسته از کید زرق و حیله و مکر
2 زان چو دیدش نبی که می پیمود ره درین تیره خاکدان فرمود
3 هر که خواهد ز خلق کهنه و نو نگرد مرده روان گو رو
4 آهوی مشک نافه را بنگر پسر بو قحافه را بنگر
1 زد حکیمی به طرف باغ قدم دید زاغ و کبوتری با هم
2 هر دو فارغ نشسته بر یک شاخ در زبان آوری به هم گستاخ
3 مانده حیران به فهم خرده شناس کین نه بر وفق حکمت است و قیاس
4 صحبت جنس جز به جنس که دید الفت بی مناسبت که شنید
1 شد خروشان به دلخراش آواز غزل سینه سوز کرد آغاز
2 کای ز من دور رفته صد منزل کرده منزل چو جانم اندر دل
3 گر چه راه فراق می سپری سوی خونین دلان نمی گذری
4 مانده دور از در تو آب و گلم بر رخ توست چشم جان و دلم
1 تاجری می گذشت در بغداد رهگذارش به خان برده فتاد
2 زان طرف بانگی آمدش در گوش که همی گفت مرد برده فروش
3 کو حریفی مقامر و چالاک کانچه دارد به کف ببازد پاک
4 کیسه از سیم و زر بپردازد خانه و خانگی براندازد
1 هم ز وی آورند کآخر کار چون شد این درد بر دلش بسیار
2 چهره خور چو زرد فام شدی شیخ دین بر کنار بام شدی
3 اشک چون ریختی گهر سفتی رو به خورشید کردی و گفتی
4 کای جهانگرد آسمان پیمای شب تاریک کاه روز افزای
1 گفت خیرالبشر رسول خدای آن فزون از همه به دانش و رای
2 که بود مؤمن بلند محل به مثل راست همچو منج عسل
3 مگس شهد چون رود در باغ دارد از غیر طیبات فراغ
4 همچنین مؤمنان نیکوکار از جهان طعمه های نیکوخوار
1 این سخن گفت و از زمین برخاست غضب آمیز و خشمگین برخاست
2 چون درآمد به خانه ریا گفت کز چه رو خاطرت چنین آشفت
3 گفت از آن رو که جمعی از انصار به هوایت کشیده اند قطار
4 همه یکدل به دوستداری تو یکزبان بهر خواستگاری تو
1 بعد چل روز کز نشاط و سرور حال بگذشتشان بدین دستور
2 داد اجازت پدر که ریا را ماه شهر و غزال صحرا را
3 به عروسی سوی مدینه برند وز غریبی ره وطن سپرند
4 بهر وی خوش عماریی پرداخت برگ گل را ز غنچه محمل ساخت
1 زآل فرعون بود ناسره ای هرزه گو مسخ روی مسخره ای
2 بود بر صورت کلیم الله گاه و بیگاه با عصا و کلاه
3 پیش فرعونیان ز ناسرگی مثل موسی شدی به مسخرگی
4 سر به تقلید وی برآوردی هر چه دیدی ز وی همان کردی