مقطعات در دیوان اشعار جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی

1 از مرگ تو نشست بهر گوشه ماتمی وزسوگ تو بخاست زهر کلبه شیونی

2 زین سهمگین مصیبت وزین سهمناک مرگ آتش فتاد دردل هر سنگ و آهنی

1 ایخسروی که هر که کند بندگی تو هم تاج بخش گردد و هم تاجور شود

2 هر دم ببندگی تو این خیمه کبود چون خر گه ایستاده و بسته کمر شود

3 جان خرد ز خلق تو مشگ تبت برد کام سخن زنام تو تنگ شکر شود

4 بر طوطی سخن چو هما سایه فکن تا همچو باز چتر تو گردون سپر شود

1 گفتم بجوانی که بعالم در من مرد ندیدستم از و بهتر

2 چون می نکنی خدمت مخدومی کت گردد کار از همه سو بهتر

3 گفتا که بسی کرده ام اندیشه نان تهی و نام نکو بهتر