دیدم و گفتم نادیده اش انگار از ایرج میرزا قصیده 25
1. دیدم و گفتم نادیده اش انگار کنم
دل سودا زده نگذاشت که این کار کنم
امیر کرد مرا امتحان به از ایرج میرزا قصیده 26
1. امیر کرد مرا امتحان به خطّ و سخن
به روزِ غُرّۀ شَوّال عیدِ روزه شکن
شکوه بر چرخ برند از دشمن از ایرج میرزا قصیده 27
1. شکوه بر چرخ برند از دشمن
عجبا چرخ بُوَد دشمن من
مباش ایمن ز کَیدِ چرخِ از ایرج میرزا قصیده 28
1. مباش ایمن ز کَیدِ چرخِ ریمن
که از کَیدش نشاید بود ایمن
مُردم از حسرتِ آهورَوِشان از ایرج میرزا قصیده 29
1. مُردم از حسرتِ آهورَوِشان و رَمِشان
می ندانم به چه تدبیر به دام آرمشان
گفتم رهینِ مهرِ تو شد این از ایرج میرزا قصیده 30
1. گفتم رهینِ مهرِ تو شد این دلِ حزین
گفتا حزین دلی که به مهری بود رهین
ای سیه‌چشم چه دیدی تو از از ایرج میرزا قصیده 31
1. ای سیه‌چشم چه دیدی تو از این دیده گناه
که نگاهت چو کنم خیره کنی چشم سیاه
به حکمِ آن که ز دل ها بُوَد از ایرج میرزا قصیده 32
1. به حکمِ آن که ز دل ها بُوَد به دل ها راه
دلِ امیر ز سوزِ دلِ من است آگاه
خوش آن که او را در دل بود از ایرج میرزا قصیده 33
1. خوش آن که او را در دل بود وِلایِ علی
که هست باعث رحمت به دنیی و عقبی
چندی گُزیده یار ز من دوری از ایرج میرزا قصیده 34
1. چندی گُزیده یار ز من دوری
افزوده شور بختِ مرا شوری
سخت است گرچه مرگِ پدر بر از ایرج میرزا قصیده 35
1. سخت است گرچه مرگِ پدر بر پسر همی
هان ای پسر مخور غم از این بیشتر همی