دل ما بیدلان بردند از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 1
1. دل ما بیدلان بردند و رفتند
مثال شعله افسردند و رفتند
سخن ها رفت از بود از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 2
1. سخن ها رفت از بود و نبودم
من از خجلت لب خود کم گشودم
دل من در گشاد چون از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 3
1. دل من در گشاد چون و چند است
نگاهش از مه و پروین بلند است
چه شور است این از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 4
1. چه شور است این که در آب و گل افتاد
ز یک دل عشق را صد مشکل افتاد
جهان از خود برون از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 5
1. جهان از خود برون آوردهٔ کیست؟
جمالش جلوهء بی پردهٔ کیست؟
دل بی قید من در از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 6
1. دل بی قید من در پیچ و تابیست
نصیب من عتابی یا خطابیست
صبنت الکاس عنا از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 7
1. صبنت الکاس عنا ام عمرو
وکان الکاس مجراها الیمنیا
بخود پیچیدگان از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 8
1. بخود پیچیدگان در دل اسیرند
همه دردند و درمان ناپذیرند
روم راهی که او از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 9
1. روم راهی که او را منزلی نیست
از آن تخمی که ریزم حاصلی نیست
می من از تنک جامان از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 10
1. می من از تنک جامان نگه دار
شراب پخته از خامان نگه دار
ترا این کشمکش از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 11
1. ترا این کشمکش اندر طلب نیست
ترا این درد و داغ و تاب وتب نیست
ز من هنگامه ئی از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 12
1. ز من هنگامه ئی وه این جهان را
دگرگون کن زمین و آسمان را